Eerste Pinksterdag en laatste dag van onze schrijfretraite. Het was een heerlijke week: veel geschreven, veel nagedacht en zeer genoten. Leegland 2 (ik moet nog steeds een goede titel verzinnen, suggesties zijn welkom) is weer een flink eind gevorderd. Personages hebben elkaar ontmoet, hebben grote levenslessen geleerd en moeilijke keuzes gemaakt. De wereld van Leegland ontvouwt zich stapje voor stapje. Ik neem deze positieve energie mee naar huis om daar verder te werken aan het verhaal.
Nieuwsgierig geworden? Dit is een korte scène over Dion, een inwoner van de Amsterdamse Archipel.
Hij rekte zich uit en keek nog een keer naar de horizon, maar er was echt geen zeil te zien. Een zwerm meeuwen klapwiekte krijsend voorbij en terwijl de zon de glanzende daken van de verdronken torens in het oosten in vuur en vlam leek te zetten, controleerde hij of de knopen in zijn touw goed vast zaten en sprong hij over de rand van de flat de diepte tegemoet.
