Op de website van Hebban gaf Johan Klein Haneveld maar liefst vier sterren aan Leegland en ook de geweldige titel boven dit bericht is van hem. Daarmee kun je als auteur natuurlijk alleen maar superblij zijn. Ook zijn kritische noten snijden hout: die neem ik zeker mee voor het vervolg! De volledige recensie is te lezen via deze link. Enkele citaten:
Soms zijn dystopische boeken gevuld met literair taalgebruik en introspectie, maar dit boek is vooral heel erg onderhoudend. Het verhaal begint al met een publieke terechtstelling van zogenoemde misdadigers en deserteurs, treinen ontsporen, gevangenen worden gemarteld, schepen worden beschoten, forten worden ingenomen. Dit is een verhaal vol actie waarin de karakters elkaar de ene keer uit het oog verliezen en elkaar even later weer terugvinden om elkaar dan weer kwijt te raken.
Brouwers kan goed schrijven en houdt de lezer vast. Het taalgebruik toont weinig tierelantijntjes. De zinnen zijn kort, beschrijvingen to the point, zonder vergelijkingen of metaforen. Het doet me denken aan de betere Young Adult-romans – zoals bijvoorbeeld The Hunger Games (ook het feit dat twee van de drie hoofdpersonen tieners zijn en de derde niet veel ouder wekt die suggestie). Dat is niets tegen het boek, want tegenwoordig wordt YA ook door veel volwassenen gelezen.
Wat overeind blijft staan, is dat dit een spannend avontuur is, gesitueerd in een Nederland waar de klimaatverandering niet tot staan is gebracht, dat absoluut een paar uur aangenaam leesplezier biedt. Of het lang blijft hangen durf ik niet te zeggen, maar dat hoeft ook niet altijd. Het vervolg zal ik te zijner tijd ook zeker met plezier lezen.
