Na de eerste golf enthousiaste reacties op Leegland bleef het even stil, maar inmiddels hebben zich weer de nodige lezers gemeld. Hieronder enkele reacties die eigenlijk allemaal maar één conclusie hebben: lees dat boek! Uiteraard ben ik het daar grondig mee eens ;)!
Een lezeres die zich meldde via Messenger:
Ik ben onder de indruk van je boek; zowel van het verhaal als van de structuur en de opzet. Eerst het verhaal: boeiend, spannend, met veel lagen (macht, dictatuur, natuurgeweld, positie van de vrouw (daar zitten al op zichzelf heel veel lagen in), adaptievermogen van de mens aan nieuwe situaties, techniek, grenzen aan wetenschap, intrige, nieuwe/andere samenleving, persoonlijke emoties en ‘coping’ met verdriet, tegenslag, etc.). Het is een fictief verhaal dat morgen waar zou kunnen zijn, waardoor de beklemming extra gevoeld wordt. Die beklemming wordt versterkt door het ontbreken van een tijdsperspectief: het is niet duidelijk wanneer deze klimaatramp speelt, waardoor de lezer niet kan relateren aan een eigen tijdsbesef. Dat kan in andere romans storend zijn, hier is het spanningsverhogend. Het boek leent zich qua opzet ook voor een verfilming of een tv-serie, vanwege de scenische opbouw.
Leegland verdient een plek op de literatuurlijst vanwege de verrassende inhoud en thematiek. Qua schrijfstijl, als gezegd, zit er een opbouw in: het wordt steeds beter en ook taalkundig mooier. Ik heb in de recensies gezien dat sommigen het meer een jeugdboek vinden. Dat vind ik niet; het is een literair boek voor volwassenen, waarbij ik wel denk dat dit juist een boek is dat door leerlingen op het voortgezet onderwijs gelezen zal worden omdat het spannend is, aanspreekt en volledig aansluit bij de huidige maatschappelijke problematiek. Complimenten!
Een reactie via deze website:
Zo vlak voor de meivakantie heb ik mij een paar boeken cadeau gedaan. Leegland was daar één van en heb ik gekozen, omdat de titel mij aansprak. Daar heb ik geen spijt van, want ik vind het er van genoten. Dank daarvoor.
De vraag mij echter bezig hield, was waarom het bij zo’n relatief kleine roman gebleven is? De wereld die u gecreëerd heeft, leent zich bij uitstek voor minimaal een trilogie, zoals ik mij herinner van “kinderen van moeder aarde” van Thea Beckman. Misschien zelfs wel voor een verhalenreeks zoals van Robin Hobb. Overigens komt dit vooral voort uit het feit dat ik nog niet klaar was met uw verhaal. Ik wilde graag verder.
Enkele citaten uit reacties op Goodreads:
Een van de beste Nederlandse dystopian verhalen die ik in de afgelopen jaren gelezen heb. Ontzettend leuk om te lezen wat er allemaal bedacht is om Nederland voort te laten bestaan in een kapotte en verwoeste wereld. Waarin blijkt hoe veerkrachtig maar ook hoe verdorven de mens is. De personages hebben een geweldige dynamiek en maakt dat je steeds wilt weten wat er verder gebeurt. Ik raad iedereen dit boek aan. Ik had het in een avond uit. En voor wie denkt goh ik heb nog veel vragen over deze wereld etc, na het lezen van t boek. Volgens mij komt er een deel 2! Ik kan niet wachten!
Spannend geschreven boek vol actie. Veel dialogen en weinig beschrijvingen maken dat het lekker doorleest, zeer geschikt voor tieners.
Marjan heeft een lekker leesbare avonturenroman geschreven voor een brede doelgroep. Het biedt genoeg aanknopingspunten om er minimaal een trilogie van te maken. Het boek is goed geschreven en opgebouwd. Ik zag alle scenes voor me gebeuren en vind Leegland beeldend geschreven. Ik vond het ook mooi hoe in veel scenes de leegte zichtbaar werd, terwijl Leegland juist een hoopvol beeld is dat nog bereikt zou moeten worden (als het al bestaat).
Wens je niet alleen bij een goed boek om meer pagina’s? Ook het einde van het boek stelde mij zeer tevreden. Het is (vooral in dystopische boeken) zo zeldzaam om een einde te vinden dat bij de rest van het boek past en mij als lezer tevreden stelt. Ik heb gelezen dat er een tweede boek komt (dat er helaas nog niet is) en zal dit dan zeker ook oppakken. Ik kan niet wachten om meer over de wereld van Leegland te ontdekken.
I loved knowing all the towns and cities that were mentioned. It was fantastic to read science fiction that was situated in my own country, and I giggled quite a few times about the names (Amersfoort on Sea). With Leegland, Marjan has created a world that holds so many more stories, I am curious to find out which ones she will write next.
So, concept: awesome.
Met ‘Leegland’ geeft Marjan een mooi kijkje in een mogelijke toekomst van Nederland. Marjan heeft er voor gezorgd dat ik ben gaan nadenken en dat ik deze toekomst niet wil voor Nederland en eigenlijk ook niet voor elk ander land. Als het zover komt wat kan je dan doen? In ‘Leegland’ wordt ook een ander recent onderwerp aangehaald, namelijk een dodelijk virus. In ‘Leegland’ heb je het Vikingvirus, wat je aan het denken zet nu Nederland, de hele wereld, wordt bedreigd door de COVID-19 pandemie. […] Marjan zorgt er voor dat dit onderwerp een belangrijke, maar niet direct de hoofdrol heeft in ‘Leegland’. Tot slot, ‘Leegland’ is een heerlijk boek welke je meeneemt in het Nederland van de toekomst en welke je laat nadenken wat de toekomst voor ons, Nederlanders, in petto heeft.
Tot slot: een mooie recensie op de Leestafel
De proloog trekt de lezer onmiddellijk het verhaal in: een pasgeboren kind wordt door zijn eigen vader bij de moeder weggehaald. Subject J52A belandt in een laboratorium. Daarna volgt het verhaal dat vanuit wisselend perspectief verteld wordt, vooral dat van Senna en Julius, maar ook Eva doet mee. Deze fictieve wereld wordt overtuigend beschreven, vooral omdat er zoveel elementen inzitten die helemaal niet zo bizar zijn als je zou denken. En omdat het verhaal in Nederland speelt, zelfs al heet het niet meer zo, is het herkenbaar. Zelfs al is er dwangarbeid, en is bidden verboden. Het levert een intrigerende en spannende dystopische roman op. Hopelijk wordt het nooit onze toekomst, maar…. De volledige recensie is hier te lezen.
