Leegland bij Point Nepean

Leegland bij Fort Nepean

Leegland speelt zich af in Nederland, maar het boek heeft ook lezers in het buitenland. Bijvoorbeeld in Australië! Nindy Brouwers woont en werkt alweer enkele jaren in Melbourne. Ze schreef niet alleen een mooie recensie over Leegland, ze nam het boek ook mee naar Point Nepaen National Park, waar je een Fort, een oude begraafplaats en een quarantainestation kunt bezoeken. De perfecte locatie natuurlijk om Leegland mee naartoe te nemen.

Point Nepean National Park ligt in het westen van de staat Victoria, op het uiterste puntje van het Mornington-schiereiland. Een bijzondere, afgelegen plek met zeventig archeologische vindplaatsen van de Aboriginals. Zo’n 40.000 jaar geleden was dit een heilige plaats van de vrouwen van de Bururong-stam. Jonge vrouwen werden hier ingewijd en zwangeren kwamen hierheen om hun kinderen te baren.

Fort Nepean

Een beroemd monument in dit park is Fort Nepean. De Britten begonnen met de bouw in 1873. Er was namelijk goud gevonden in Victoria, en dit fort moest die lucratieve goudvelden verdedigen. Later speelde het fort een belangrijke militaire rol tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Wie het park nu bezoekt, kan het fort van onder tot boven bekijken. Er zijn tunnels, barakken en allerlei verdedigingswerken te zien.

Goudkoorts

Na het ontdekken van goudvelden in 1851 in Victoria brak er een ware goudkoorts uit. Vanuit de hele wereld stroomden de mensen toe. Scheepsladingen vol opeengepakte mannen, vrouwen en kinderen reisden af, op zoek naar een beter leven. Vaak waren de omstandigheden zo beroerd aan boord dat er allerlei besmettelijke ziekten uitbraken. Berucht is de reis van de Ticonderoga uit Liverpool. Op dit schip zaten maar liefst 795 passagiers, waaronder veel vrouwen en kinderen. Op zee brak tyfus uit en zo’n honderd zieken bezweken hieraan. Er werden zoveel doden overboord gezet, dat het verhaal gaat dat de haaien het schip daarom volgden. In Australië mocht het schip niet aanmeren uit angst voor besmetting, maar moest het doorvaren naar het afgelegen Point Nepean. Daar gingen de passagiers in quarantaine in een haastig opgezet quarantainestation, bewaakt door de politie. Dan konden ze de kolonisten tenminste niet besmetten. Dit station is nog steeds intact en hier is ook de begraafplaats te vinden waar de eerste kolonisten liggen, maar ook veel gestorven reizigers.

Hell ship

Het verhaal van de passagiers van de Ticonderoga en de manier waarop ze stierven is in deze dagen weer helemaal actueel. Net als toen is de angst voor besmetting groot en sluiten landen de grenzen voor reizigers die (mogelijk) ziek zijn. En net als toen, moeten zieken in quarantaine gaan, al zijn de omstandigheden nu vaak een stuk beter dan toen. Voor wie geïnteresseerd is in dit historische, grotendeels vergeten verhaal is dit misschien een boekentip: Hell Ship, door Michael Veitch. Zijn betovergrootvader was arts op dit gedoemde schip. Meer informatie over dit boek is te vinden op Goodreads.

Point Leegland?

Ik vroeg Nindy of ze me een foto kon sturen van mijn boek ergens in Australië. Ze stuurde me een serie foto’s van een plaats die zoveel lijkt op hoe ik me Fort Zwolle en Leegland voorstel dat het bijna eng is. De historie van Point Nepean, en dan met name het quarantainestation en het verhaal over de gedoemde passagiers van de Ticonderoga, laat zien dat de geschiedenis zich telkens herhaalt. In deze coronatijden reageren we weer net zo als toen. En wat er in Leegland gebeurt met het Vikingvirus is dan wel ontsproten aan mijn fantasie, maar is geworteld in onze eigen werkelijkheid. Dankjewel Nindy, dat je me aan het denken hebt gezet.