Als je boek wordt genomineerd voor een prijs, wil je natuurlijk winnen. Niets is de schrijver vreemd, mij ook niet. Ik zat afgelopen vrijdag dan ook met klamme handen te wachten. Als er om elf uur iemand aanbelde, had ik gewonnen en zou Leegland het Beste Boek van Groningen zijn. Ging de telefoon, dan dus niet.
Het werd elf uur, vijf over elf, kwart over elf en Maarten Praamstra van Noordwoord hing aan de lijn. Helaas: niet gewonnen. Wel kregen alle genomineerden en hun uitgevers als passende troostprijs een overheerlijk borrelpakket thuis van de Smaak van Groningen. Pas aan het einde van de middag (en al die tijd hield ik braaf mijn mond, ondanks de vele vragen van bekenden) maakte Noordwoord de winnaars officieel bekend: Vincent Kortmann voor zijn roman De Tussenzus en Emiel Hakkenes voor zijn boek Gas. Gefeliciteerd allebei!!
Toch mooi in de top vier!
Natuurlijk vind ik het jammer dat Leegland niet het Beste Groninger Boek van 2020 is geworden, maar ondertussen heb ik met mijn solodebuut wel de laatste vier gehaald. En daar ben ik supertrots op! Want deze prijs kun je niet beïnvloeden door zoveel mogelijk online vrienden over te halen om op je te stemmen. Deze prijs wordt toegekend door een jury van mensen die alle boeken serieus beoordelen.
En dit zegt de jury over Leegland:
Leegland is een dystopische roman over hoe Nederland zou kunnen worden, nadat de zeespiegel gestegen is en er vervolgens een virus uitbreekt. Overstromingen, terroristische aanvallen en een verpletterende klimaatoorlog verwoesten het vrije en welvarende Nederland. Marjan Brouwers heeft een grimmige wereld heel filmisch beschreven. Het verhaal speelt in de toekomst, maar leek soms akelig realistisch te worden, in zekere zin profetisch. Kort nadat ze haar manuscript had ingeleverd bij uitgever Anton Scheepstra moest Nederland in lockdown vanwege de coronapandemie. Het tempo ligt hoog, gebeurtenissen volgen elkaar snel op. We volgen een aantal uitvergrote, maar oer-Nederlandse karakters op hun overlevingstocht naar een veilige plek in het hoge noorden. Met een onontkoombaarheid stuwt Marjan Brouwers de jonge hoofdpersonen en de lezer naar de vrijplaats Leegland (lees Groningen).
Het omslagontwerp en de vormgeving is van Mariët Visser. De illustratie verbeeldt een verzonken torenspits met een zeilschip boven op de golven
Hier vind je het volledige juryrapport.
En hier kun je nog een keer het filmpje kijken dat Noordwoord over Leegland maakte: