Wat mij echt een kick geeft is praten met lezers over Leegland. Met een kop koffie erbij en dan – als de discussie langzamerhand luwt – nippend van sprankelende witte wijn, schuimend bier of een lekker glas fris. Dat zit er voorlopig helaas nog niet in. Gelukkig kan ik mijn lezers ook online ontmoeten via Zoom of Teams. Een wel heel bijzondere ervaring was de avond met mijn eigen leesclub. Met z’n negenen spraken we over Leegland, ieder achter ons eigen schermpje.
Onze leesclub bestaat uit negen mannen en vrouwen en als ik het goed heb, bestaan we dit jaar tien jaar. In ieder geval vertelt mijn digitale agenda me dat ik er voor het eerst bij was op maandag 11 juli 2011. Tot corona kwamen we vier keer per jaar bij een van de leden thuis (we wonen in Groningen en Assen) en de gastheer of -vrouw verzorgde dan niet alleen de koffie en de wijn, maar gaf ook een inleiding op het boek dat we hadden gelezen.
Tien jaar samen lezen
In die tien jaar zijn heel wat mooie schrijvers voorbij gekomen: Oek de Jong, Arnon Grunberg, Louis Couperus, Yuval Harari, David Mitchell, Laurent Binet, Paolo Cognetti, Stephen Fry, Afred Birney … wat een hoop mannen, realiseer ik me nu opeens. Afgelopen zomer weken we uit naar het Noorderplantsoen en in oktober zagen we elkaar voor het eerst via Zoom. We hoopten in maart weer in het echt bij elkaar te komen, maar helaas.
Gezellige chaos!
Gisteravond zagen we elkaar dus weer online voor een extra bijzondere avond: de groep had Leegland gelezen. De bespreking leek eigenlijk sprekend op de andere avonden: een gezellige chaos met veel enthousiasme en een pittige discussie. Na een half uur inloggen, uitloggen, andere schermpjes uitproberen en geroep (horen jullie mij???) had iedereen contact en werd het een mooie leesclubbijeenkomst. Ik heb ervan genoten!
Zit jij in een leesclub en wil je mij een keer digitaal ontvangen om over Leegland te praten? Dat kan! Stuur me een mail, lees Leegland en we maken een afspraak!
