Geen gebied is zo inspirerend voor schrijvers, schilders, musici en andere kunstenaars als de Waddeneilanden en dan vooral het mooiste eiland van allemaal: Schiermonnikoog. Zodra ik op de boot stap laat ik de dagelijkse sleur achter me en overvalt me een gevoel van intense vreugde. En eenmaal op het eiland stuiter ik van energie en kan ik niet wachten om alles te doen wat ik elke keer doe: genieten en schrijven.
Schiermonnikoog: ik kwam er als kind, met mijn ouders en broertjes en onze grote Deense Dog dagjes naar het strand. Ik sliep er voor het eerst als elfjarige op schoolreis en ik werkte er na mijn eindexamen twee zomers als kamermeisje. Ik kampeerde er met de liefde van mijn leven, twee dagen nadat het ‘aan’ was en later brachten we er vele vakanties door. En elke keer als ik er kom, alleen, of met man, kinderen, familie en vrienden, stroomt de creativiteit door mijn hele wezen.
Schier is speciaal
Waarschijnlijk is het een combinatie van het overrompelend mooie landschap van strand, duinen en kwelders, het geluid van de branding en de geur van het Wad. Maar ook de bitterballen van Noderstraun, de appeltaart van Hotel van der Werff en de vissoep van De Marlijn. De gezellige sfeer op de camping en de mooie herinneringen aan lome dagen in Ynefander, vliegeren op het strand, schilderen in de kwelder en dansen in de Tox (totdat mijn dochters als tieners mij een Toxverbod gaven).
Schrijven op Schier
Ik heb op Schier veel geschreven (en lekker gegeten en gedronken). Voor het eerst toen ik er als 18-jarige rond banjerde als kamermeisje met heimwee (droevige gedichten). Later als student (tussen het zonnen, drinken, Risk spelen en dansen door) en weer veel later in de vakanties, toen het spitsuur van ons gezin wat minder druk werd en ik serieus fictie wilde schrijven.
Ik schreef het eerst op Schier aan Leegland in 2016, nadat Ren, Janina, ren! was uitgekomen. In de jaren erna ontstonden grote delen van het verhaal aan een krap tafeltje in de gelagkamer van Hotel van der Werff, terwijl ik liters koffie dronk, afgewisseld met witte wijn, en af en toe moest bukken om een biljarter niet te storen in zijn spel. Bij goed weer schreef ik op de mooiste terrassen van het eiland: bij Hotel Bernsdorff in het dorp, bij Noderstraun (waar ik ooit als kamermeisje werkte toen het oude Strandhotel nog fier overeind stond) en bij strandpaviljoen De Marlijn (dat wij in de familie hardnekkig De Grilk blijven noemen). Of knus in het restaurant van Duinzicht, op het warme zand van het Jacob Strand en tussen de geurende grassen bij Banck’s Bank met oogverblindend uitzicht over het Wad. En natuurlijk op de veranda van huisje Ynefander aan het Karrepad en voor onze tent op Camping Seedune.
Piekeren, plotten en perspectieven kiezen
Op al die plaatsen heb ik de plot van Leegland meerdere keren omgegooid, herschreef ik scènes, riep ik personages in het leven om ze daarna weer af te voeren. Zat ik driftig te tikken of zachtjes in mezelf mompelend te piekeren over de motivatie van Julius, het verleden van Senna en de vraag of ik Eva nu wel of niet een eigen perspectief zou geven. Thuis zat ik soms vast, wist ik niet meer hoe ik het verhaal weer tempo kon geven. Hoe het moest aflopen. Maar op Schier ging het dan weer stromen, net als tijdens de retraites in Frankrijk.
In december 2019 schreef ik voor het laatst op Schier aan Leegland. Het was koud en stil op het eiland, zoals elk jaar de week voor kerst. Het verhaal was toen zo goed als af. Het ging nog om de laatste plotwendingen en essentiële scènes. En weer deed Schier waar het eiland zo goed in is. Het gaf me de inspiratie en het vertrouwen om het verhaal af te maken.
Leegland op Schier?
Pasgeleden was ik weer even op Schier, net voordat de horeca de deuren weer moest sluiten. Dit keer zonder verhaal om aan te werken, maar wel met de catalogus van Uitgeverij Passage op zak. Want Schiermonnikoog heeft namelijk ook een geweldig mooie boekhandel: Kolstein Lifestyle & Boeken aan de Middenstreek met een groot en veelzijdig assortiment. Ik heb er een catalogus achtergelaten en enthousiast verteld over Leegland en nu hoop ik natuurlijk dat het boek dat grotendeels op Schier is ontstaan er ook te koop is. Zie je Leegland bij Kolstein liggen? Stuur me dan een foto voor deze website!
