Een venijnige zeewind rukt aan mijn winterjas en blaast mijn haar voor mijn gezicht. Ik strijk een lok achter mijn oor onder de gevoerde capuchon, maar weet dat het niet zal helpen. Eigenlijk zou ik handschoenen moeten aantrekken, want mijn vingers zien knalrood van de kou. Zo rood als haar jas, die middag in de rechtszaal.
Zo begint mijn korte verhaal Winterzonnewende. Ik schreef het tien jaar geleden voor een bundel verhalen over de onheilspellende datum 21 december 2012. Het verhaal speelt zich af op Schiermonnikoog, en laat ik daar nu vandaag, 21 december 2022, zelf verblijven! Genoeg reden om het verhaal juist vandaag met jullie te delen! Lees het hier!
