Zonderland!

De titel van het vervolg op Leegland heb ik al eerder verklapt en nu mag ook de nieuwe cover online. Opnieuw gemaakt door Mariët Visser. Een veelzeggende cover die alvast een tipje van de sluier oplicht voor wie goed oplet. Ik ben er heel blij mee! Anton Scheepstra heeft Zonderland inmiddels aangekondigd in zijn voorjaarscatalogus, dus dat wordt nog flink doorschrijven voor mij. Het verhaal staat in de grondverf, nu nog schuren, lakken, polijsten en poetsen. En opschieten, want, zoals aangekondigd, verschijnt het boek eind juni 2023.

Waar gaat Zonderland precies over? Dit lees je in de catalogus van Uitgeverij Passage over het verhaal:

In de nabije toekomst waarin deze roman speelt staat Nederland grotendeels onder water en gaat ons land gebukt onder een meedogenloos dictatoriaal regime. Daarnaast is er ook nog eens sprake van een levensgevaarlijk virus en dubieuze medische experimenten. Beide vrouwelijke hoofdpersonen zoeken een uit- weg, maar wie kunnen ze vertrouwen en waar trek je een grens? In wat ooit Rotterdam was vindt de confrontatie plaats.

Dit vervolg op de dystopische roman Leegland is opnieuw een pageturner over hoe Nederland er in de toekomst zou kunnen uitzien. Een roman vol spanning en avontuur, die de lezer meesleept en tegelijkertijd aan het denken zet. Deze roman is overigens ook uitstekend los te lezen.

Voor wie Leegland kent: die twee jonge vrouwen zijn natuurlijk Senna en Eva. Maar er komt ook een nieuw personage in het boek voor: de jonge Dion uit de Amsterdamse Archipel. Over hem heb ik vorig jaar een voorpublicatie aangeleverd voor de jubileumbundel Stadsleven. Zo begint het verhaal over Dion:

Het was zo’n ochtend die het midden hield tussen mist en motregen. Dion veegde met de rug van zijn hand de koude druppels van zijn gezicht. Mistflarden kolkten in de diepte rond de flatgebouwen van de Amsterdamse Archipel en bedekten het wateroppervlak als een dikke watten deken. Hierboven was het uitzicht vrij, maar op de steigers in de diepte zagen de mensen geen hand voor ogen. De dikke mist dempte ook alle geluiden. Niet erg. Het liefst was hij boven de wolken onder de open hemel, weg van de drukte op de kades en het gedrang in de gaarkeuken waar steeds minder eten te krijgen was.

Hier op het platte dak van de hoogste flat aan de Zuidelijke As kon hij vrijuit ademen. Hier kon hij in alle rust dromen over de Republiek daar verderop, voorbij de horizon. Hij kon bijna niet wachten tot het moment waarop hij eindelijk de oversteek zou maken met zijn moeder en broertje. Dan kreeg zij de zorg die ze nodig had en kon Joey naar een echte school. Dan zouden ze in een huis gaan wonen in plaats van in de bedompte flat die ze met zijn drieën moesten delen met opa Donny.

Zonderland is het vervolg op Leegland, maar het boek is ook goed los te lezen. Al is het natuurlijk wel fijn om eerst Leegland te lezen. Heb je dat nog niet gedaan? Je hebt er nog ruim de tijd voor! De eerste hoofdstukken vind je hier.